Hamidi konuşmasında Kainatın tek önderi efendimiz sav’min doğduğu gün münasebetiyle,Ayet ve hadisler ışığında sevgisinden…
Tüm insanlık alemi için gönderilmiş bir rahmettir. Bir kurtuluş ve cennet’e ulaşabilme rehberidir ve reçetesidir. Kendisine sevgimiz imanın bir gereğidir. Efendimiz sav’de şöyle buyuruyor:"Hiçbiriniz ben kendisine Annesinden,babasından, evlâdından, ve bütün insanlardan da sevgili olmadıkça (kemâliyle) îmân etmiş olmaz".
Sahip olduğumuz her şeyden daha çok seveceğiz.Ve sayıp sevgi göstereceğiz.
Çünkü,Nebî mü’minlere kendi nefislerinden daha evlâdır.(Ahzap,6)
Evet sahip olduklarımızın tümünden daha fazla seveceğiz. Annemizden, babamızdan, işimizden, uğraşımızdan, paralarımızdan, tutkuyla bağlan dıklarımızdan, tüm imkanlarımızdan, ve tüm insanlardan daha çok.Tabi bu sevginin yolu da ona tabi olmakla ancak iddia edilebilir. Yüce Peygambere sevgimiz, O’na tabi olduğumuz oran kadardır. O’na tabi olmadığımız sürece, seviyoruz dememiz bir anlam ifade etmeyecektir.O’na tabi olmamızda sünneti seniyelerini bilmemiz ve hadisi şeriflerinden istifadeyle ancak mümkün olabilir.Peygambersiz bir islami yaşantı yoktur ve olamaz. Çünkü yüce Allah onlarca ayeti kermesinde bizleri Yüce peygambere yönlendiriyor. Yüce Peygamber size neyi verdiyse alın ve size neyi yasakladıysa da ondan şiddetle uzak durun diye buyuruyor.
Yüce Peygamber sav: “Size iki şey bırakıyorum. Bunlara sarıldığınız müddetçe asla sapmayacaksınız. Allah’ın kitabı ve Resulünün sünnetidir” buyurmaktadır.”